Σε διευκρινίσεις σχετικά με την φορολόγηση των εταιρικών κινητών τηλεφώνων προχώρησε το υπουργείο Οικονομικών, μετά τις έντονες αντιδράσεις που προκάλεσε η ερμηνευτική εγκύκλιος της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων.
Όπως αναφέρει το υπουργείο, τα εταιρικά κινητά τηλέφωνα δεν φορολογούνται, με την προϋπόθεση ότι ο χρήστης έχει βεβαίωση του εργοδότη, κάνοντας λόγο για ενσυνείδητη διαστρέβλωση της πραγματικότητας.
«Τα προγράμματα χρήσης κινητών τηλεφώνων που παρέχονται στους εργαζόμενους δεν φορολογούνται ανεξαρτήτως του ύψους τους, χωρίς να απαιτείται οποιαδήποτε άλλη ενέργεια του φορολογουμένου ή του εργοδότη του.
Ακόμη και σε περίπτωση υπέρβασης του κόστους του προγράμματος χρήσης ούτε το υπερβάλλον ποσό φορολογείται, με τη μόνη προϋπόθεση απλής βεβαίωσης του εργοδότη ότι και το υπερβάλλον αυτό ποσό αφορά σε επαγγελματική χρήση» αναφέρεται στην ανακοίνωση του υπουργείου.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων, οποιεσδήποτε παροχές σε είδος που λαμβάνει ένας εργαζόμενος ή συγγενικό πρόσωπο αυτού συνυπολογίζονται στο φορολογητέο εισόδημά του από μισθωτή εργασία στην πραγματική αξία τους, εφόσον η συνολική αξία των παροχών σε είδος υπερβαίνει το ποσό των 300 ευρώ ανά φορολογικό έτος.
Ως αγοραία αξία νοείται το κόστος της παροχής που βαρύνει τον εργοδότη, αποδεικνύεται από τα κατά νόμο προβλεπόμενα δικαιολογητικά και καταχωρείται στα τηρούμενα βιβλία απεικόνισης συναλλαγών του.
Σε αυτό το εισοδηματικό όριο ανήκουν τα εταιρικά κινητά τηλέφωνα που δίνονται σε εργαζόμενους για να πραγματοποιούν τηλέφωνα εκτός της εργασίας τους. Αντίθετα χωρίς όριο είναι παροχές όπως η παραχώρηση αυτοκινήτου, τα δάνεια, τα δικαιώματα προαίρεσης απόκτησης μετοχών και η παραχώρηση κατοικίας.
Στην έννοια των παροχών σε είδος που φορολογούνται ως εισόδημα από μισθωτή εργασία εντάσσεται κάθε παροχή που χορηγείται στο μισθωτό, με εξαίρεση τις παροχές που αποβλέπουν αποκλειστικά στην κάλυψη δαπανών ή αποκατάσταση ζημιών του φυσικού προσώπου στα πλαίσια της εργασιακής του σχέσης και κατά την εκτέλεση της εργασίας του, οι οποίες ως εκ του είδους τους, βαρύνουν τον εργοδότη, οπότε στην τελευταία αυτή περίπτωση η παροχή αυτή δεν έχει τα χαρακτηριστικά του εισοδήματος.
Παροχές σε είδος, οι οποίες δεν θεωρούνται εισόδημα από μισθωτή εργασία, είναι η χορήγηση ειδικών στολών εργασίας, η χορήγηση γάλακτος, η παροχή τροφής στο χώρο εργασίας, η χορήγηση θέσης στάθμευσης στο χώρο εργασίας κλπ.